De zon kan gezien worden als een belangrijke bron van energie. Al het leven op aarde is eigenlijk afhankelijk van de zon, want zonder de energie van de zon zouden planten en bomen niet kunnen groeien, zouden wij niet kunnen eten en zouden wij niet eens kunnen leven. Kortom; zonder de zon is er gewoonweg geen leven mogelijk op aarde. Daarom is de zon niet alleen maar een bron van energie, maar ook een bron van leven. Het gebruik van zonne-energie krijgt tegenwoordig steeds meer populariteit, maar tijdens de oudheid was de zon net zo, of misschien wel nét iets populairder.
Zonnegoden
De zon werd tijdens de oudheid al gezien als een belangrijke bron van energie en leven. Het was in die tijd heel gebruikelijk voor bepaalde volkeren om de zon te vereren als een God. In Egypte vereerden verschillende culturen een aantal zonnegoden, maar dit was ook het geval in andere continenten van de wereld, zoals in Europa, Azië en de Verenigde Staten. Sól was bijvoorbeeld de zonnegod uit de Noordse mythologie en Helios een zonnegod uit de Griekse mythologie. De zon werd echter niet alleen maar vereerd als God, de Grieken ontdekten bijvoorbeeld dat de zon ook gebruikt kon worden als energiebron voor huizen. Spiegels en vergrootglazen werden bijvoorbeeld gebruikt om water te verwarmen of vuurtjes aan te steken en door middel van passieve zonne-energie konden huizen verwarmd worden door de zon.
Passieve zonne-energie tijdens de oudheid
Tijdens de oudheid maakten de Grieken al gebruik van de zogenaamde passieve zonne-energie. Dit betekent dat de energie van de zon gebruikt kan worden zonder dat daar apparatuur of bepaalde installaties voor nodig zijn. Huizen en gebouwen worden zo ontworpen dat het zonlicht op een gunstige manier naar binnen kan vallen en dus het huis kan verwarmen. Ramen aan de zuidkant van een huis vangen bijvoorbeeld meer licht op dan de ramen aan de noordkant van een huis. Daarom is het gunstiger dat de ramen aan de zuidkant bijvoorbeeld groter zijn, zodat ze meer zonlicht kunnen opvangen.
De indeling van een huis is ook een vorm van passieve zonne-energie. Zo is het bijvoorbeeld gunstig een warme woonkamer aan de zuidkant van je huis te hebben, omdat daar het meeste licht binnenvalt en dus ook grotere ramen heeft. Een toilet of badkamer, daarentegen, hoeft niet per se zo warm te zijn. Die kunnen dus prima ingedeeld worden aan de noordkant van het huis, waar de zon iets minder schijnt en de ramen ook kleiner zijn. De Grieken maakten ook gebruik van bepaalde materialen om passieve zonne-energie toe te passen. Dikke stenen muren vangen bijvoorbeeld de warmte van de zon op en houden deze warmte vast, spiegels kunnen de warmte van de zon naar andere ruimtes geleiden en glazen serres of een glazen balkon kunnen dienen als ventilatie of als verwarming.
Bron van energie
We kunnen dus stellen dat het belang van de zon als energiebron en als bron van leven al sinds de oudheid bekend is. Nu laat de wetenschap zien dat al het leven op aarde afhankelijk is van de zon. Planten gebruiken zonne-energie om water en kooldioxide uit de lucht om te zetten in suikers. Dit heet fotosynthese. Al het leven op aarde draait eigenlijk om dit proces. Wist je dat slechts 1% van alle zonne-energie dat op aarde terecht komt, wordt opgevangen en gebruikt als nuttige energie? Met nuttige energie bedoelen we dan de activiteit van je lichaam, fotosynthese of zonnestroom. De resterende 99% van de zonne-energie gaat gewoon verloren. Denk aan al die woestijnen waar de zon op schijnt, maar door het gebrek aan water niet kan worden omgezet in nuttige energie. Stel je eens voor dat er een ontzettend groot zonnepark zou worden gebouwd in de Sahara woestijn. Hoeveel huishoudens zou je hier wel niet mee kunnen voorzien van stroom?
Toekomstperspectief
Het gebruik van zonne-energie wordt al langer toegepast dan we denken. Aardolie, aardgas en steenkool zijn eigenlijk afgeleide vormen van zonne-energie. Kort gezegd worden deze energiebronnen gemaakt uit restanten van eeuwenoude levende wezens, wezens die gevormd zijn door fotosynthese. Maar deze energiebronnen putten de aarde uit. Sinds de oliecrisis in 1973 is daarom een onderzoek naar duurzame energiebronnen gestart. Door de stijgende olieprijs krijgen duurzame vormen van energie steeds meer populariteit. Zo gek is dit eigenlijk niet. Zonne-energie geeft geen milieuschade en is onuitputtelijke. Denk aan onze toekomstige generaties. Denk aan je kinderen en je kleinkinderen. Door het gebruik van olie putten we de aarde uit. Wat zal er met de volgende generaties gebeuren als er geen olie meer te verkrijgen is?
Daarom krijgt zonne-energie steeds meer populariteit. Het is een onuitputtelijke bron. Een onuitputtelijke bron van energie en leven; een bron die zo belangrijk is dat vroegere volkeren hem zelfs vereerden als God.
