Veel mensen vinden gewone zonnepanelen lelijk. En dat ben ik geheel met hun eens. Althans voor een groot deel. De meest gebruikte zonnepanelen zijn die met blauwpaarse cellen en een aluminium rand er omheen. Dat is natuurlijk niet echt een mooi geheel. Het wordt al heel anders als de cellen en de lijst zwart zijn. Dan is het in ieder geval een mooi geheel.
Dan nog zijn er mensen die het niet mooi vinden maar dan zeg ik altijd: “Wat is er mooi aan een dakpan?” Een dakpan is ooit bedacht vanuit een aantal beperkte voorwaarden. De eerste pannen werden door de romeinen gemaakt en het was natuurlijk heel moeilijk een grote pan te maken van klei en deze vervolgens te bakken.
Daarom hebben wij nu eeuwen later bijna dezelfde pannen op ons dak liggen. En dat terwijl wij nu natuurlijk kunnen maken van nieuwere materialen zoals plastic, metaal en glas. Maar waarom doen we dat niet (of bijna niet: Juist! Omdat we er aan gewent zijn.
Het is dus slecht een kwestie van wennen. Een zonnepaneel is niet lelijk. Een mens vind het van nature lelijk. In landen als Duitsland en België zien we dit ook totdat de overbuurman panelen op zijn dak legt en uitgerekend jij er tegenaan kijkt. Na een aantal maanden denk je niet meer van: o die zijn lelijk. Nee dan denk je hij heeft het slim gedaan en ik kijk er tegenaan en op mijn eigen huis zie ik ze eigenlijk niet.
Dus toch maar zonnepanelen. Maar dan wel net iets mooier dan van de overbuurman. Het is een nieuw bouwelement wat je ook nog eens juist moet gebruiken.
Het is natuurlijk ook mogelijk zonne-energie in het dak of de gevel te integreren. Dit ziet er erg mooi uit. Of beter gezegd: je ziet er niets van. Gebouw geïntegreerde zonne-energie (ook wel BIPV genoemd) staat erg in de belangstelling en zal absoluut een deel van de markt gaat vertegenwoordigen. Echter heeft het 1 nadeel. Het is duur en het blijft relatief duur.
Over smaak val niet te twisten. Over de noodzaak van duurzame energie ook niet.
